Luís Mateo Díez

Co galo do Día do Libro, este ano na Biblioteca provincial homenaxeamos a Luís Mateo Díez, gañador do Premio Cervantes 2023, ou máis importante galardón dás letras españolas, que lle será entregado ou Día do Libro en Alcalá de Henares.

Para celebralo, engalanamos a nosa biblioteca cunhas vistosas bandeirolas con frases dás súas obras e curiosidades achega do Día do Libro... a que non as sabías todas?. Tamén creamos un centro de interesar cos seus libros en préstamo, para que poidas levalos a casa, e un carrusel na eBiblioDaCoruna, onde podes atopar as súas mellores obras

Non noso Club Lector comezamos hoxe a ler a súa obra A fonte da idade e non obradoiro de lectura de adultos lemos O reino de Celama. Ademais, montamos unha pequena exposición, con libros dedicados dá súa propia man e documentos de arquivo enviados a César Antonio Molina que podes visitar non segundo andar dá biblioteca, na Sala César Antonio Molina – Mercedes Monmany

×Close

Imaxe

Pechar

Biografía

Luís Mateo Díez naceu en 1942 en Villablino, unha pequena vila leonesa rodeada de montañas, na casa do concello onde ou seu pai era secretario. Quizais aprender a correr por ese primeiro andar, onde estaba ou xulgado de paz e a cela de presos transeúntes ou perderse non faiado, onde estaban vos restos dun hospital de sangue bélico foi ou que fixo do un rapaz dunha esperta imaxinación.

Nese faiado descubría vos libros prohibidos, requisar pola censura, que en moitas ocasións foron as súas primeiras lecturas. Entre eles atopábase Corazón, de Edmundo de Amicis, (con contos como Dos Apeninos a Ándelos, O pequeno estudante florentino...) que marcou a súa infancia e ou resto dá súa vida

Tivo unha infancia de neno de posguerra, entre tímido e descarado. Un neno co que nunca se levou ben, pola súa gran vida interior, polos seus problemas para amoldarse á vida cotiá. Un neno ao que lle encantaba escoitar extasiado nos fiandóns e faladoiros, onde a xente reuníase, contaba e comentaba. Luís Mateo bebeu dá oralidade, dás historias ao calor do lume, e do Quixote nos beizos do seu mestre. E aí comezou a escribir

Cando anos despois un mozo Luís Mateo chega a Madrid a estudar dereito, vai na súa pel un inconformista, un mozo que escribe e que fai en León unha revista que se chama Claraboya, que loitaba pola liberdade de vivir nesa España de posguerra e foi deixando de lado vos estudos

A súa primeira novela, As estacións provinciais conta a vida dun xornalista de provincias nun xornal. Publica en 1982 A fonte da idade, que recibiu ou Premio Nacional de Narrativa e ou Premio dá Crítica, unha novela que fala dá falta de imaxinación nesa sociedade española gris dous 50, pero ou seu gran salto foi coa aparición dá triloxía de Celama , un universo propio, un reino inventado, un territorio provincial, onde ou noso autor organiza todo ou seu mundo literario

É ou único autor en lingua castelá que obtivo en dúas ocasións ou Premio Nacional de Narrativa e outras dúas ou Premio dá Crítica, grazas ás súas novelas A fonte da idade (1986) e A ruína do ceo (1999).

A partir do ano 2000, non que tomou posesión dá cadeira "I" dá Real Academia española, vos recoñecementos acumúlanse, recibindo entre outros ou Premio Nacional dás Letras Españolas e ou Premio Cervantes, ou máis importante galardón en lingua castelá. A fonte da idade foi rodada para Televisión Española. Algunhas dás súas obras foron levadas ao cinema, como As grallas do Sochantre, O filandón e Vén unha moza.

Ou seu estilo narrativo profundo, reflexivo e cheo de humor, así como a súa capacidade para conectar co lector convérteno nun dous referentes dá literatura contemporánea en España